КОЛУМНА: „Воинствениот Ахмети – манипулација или дефокус?“

Пишува: Слободан  Томиќ

Али Ахмети, лидерот на Демократската унија за интеграција (ДУИ), продолжува да се наоѓа во центарот на политичките турбуленции во Македонија. 

Со својата реторика и контроверзни изјави, како што е неговото тврдење дека „не загубил ниту една војна“, Ахмети не само што ги разгорува старите етнички поделби, туку и се наметнува како фактор кој создава нестабилност во земјата и регионот. 

Неговото појавување во униформа на Ослободителната војска на Косово (УЧК) и повторувањето на „херојските” приказни од конфликтите на почетокот на овој век, повторно поттикнуваат политички тензии.

Но, се поставува прашањето – дали Ахмети е всушност дефокус за власта и опозицијата кои, на некој начин, го толерираат и прават компромиси со неговото присуство на политичката сцена? 

Власта и опозицијата, иако сега ги кренаа рацете од Ахмети, сè уште не успеаја до крај да го маргинализираат и политички да го дотолчат.

Некои политички аналитичари тврдат дека Ахмети може да игра улога на „стратегиски дефокус“, држејќи ги во внимание главните политички актери кои се фокусираат на него, наместо да го решаваат проблемот со корупцијата, реформите и стабилноста во државата. 

Во тој контекст, неговото постоење како политичка сила, иако контроверзно, продолжува да влијае на политичкиот екосистем во Македонија, додека владеењето и напорите за реформи се отстрануваат од вистинските приоритети.

Што се однесува до меѓународната заедница, ставовите на САД и ЕУ имаат клучна улога во овој процес. Ахмети не може да биде игнориран од страна на Вашингтон и Брисел, и неговото влијание треба да биде проценето, особено сега, кога се менуваат политичките околности. 

Погледите на новата американска администрација, предводена од Доналд Теамп може да ја изненадат македонската политичка сцена, бидејќи се очекува да изразат поостри ставови против било која личност која создава дестабилизација и ги игнорира вредностите на интеграцијата и демократските реформи.

САД веќе го поврзаа Ахмети со „старите практики“ на насилство и поделби, и нема да толерираат продолжување на оваа политичка стратегија.

Од друга страна, Европската унија, која продолжува да има изразени интереси во стабилноста на Балканот, мора да ги поврзе своите процеси за интеграција со подобрување на политичките практики.

Ахмети и неговите соработници често беа обвинувани за корупција и манипулации, што ги става во конфликт со европските стандарди. 

Не е изненадувачки тоа што, ако Ахмети и ДУИ продолжат со своите дестабилизирачки активности, европските перспективи за Македонија ќе бидат блокирани, а на крајот, соработката со ЕУ ќе биде сериозно поткопана.

Оваа ситуација ја поставува Македонија во позиција на политичка и безбедносна нестабилност. 

Лидерите на САД и ЕУ мора да се ослободат од илузиите дека Ахмети е интегратор на мирот и стабилноста, и да покажат појасни ставови за иднината на Македонија. 

Овој политички „манипулатор“ не смее да продолжи да се користи како дефокус кој го одвлекува вниманието од клучните национални и меѓународни прашања.

Со оглед на сите овие околности, Македонија не може да дозволи реториката на дестабилизација да биде користена како политички маневар. 

Ако владата и опозицијата продолжат да се гледаат како потрошени или несигурни во својата реакција, ризикуваат да ја загубат својата политичка легитимност и шансата да се исправат пред вистинските предизвици на земјата.

*Ставовите изнесени во колумните не се ставови на редакцијата на Дума.мк. Затоа Дума.мк не сноси одоговорност за содржината на истите.*