Смртта на ќерката на Дугин злоупотребена за ширење невистини и теории на заговор

Не е вистина дека Дугин е борец против неолибералистичкиот фашизам, тој не е творец на идејата за Евроазија и БРИКС (иако е нивни поддржувач). Произволно се тврди дека убиството на ќерката на Дугин било нарачано од Џорџ Сорос и дека Сорос е творец на сатанизмот. Промоторите на теоријата на заговор Кју Анон, неосновано и непоткрепено го поврзуваат Сорос и други проминентни Евреи како фамилијата Ротшилд, со конзумирање крв и киднапирање на деца, со нафрлање на реторика и наративи кои го вклучуваат зборот „сатанизам“. Исто така, нема докази дека Кадиров трага по потомството на Сорос за одмазда, ниту пак, дека Русија преку висок претставник во армијата најавила нуклеарен арсенал како одговор на убиството на Дарија Дугина

Рецензираме пост објавен на социјалната мрежа Фејсбук во кој коментирајќи ја смртта на ќерката на Александар Дугин, Дарја Дугина, авторот вели дека ,,Александар Дугин е творец на идејата за Евроазија и БРИКС“, дека ,,Дугин е борец против неолибералистичкиот фашизам“, понатаму се споменува одмазда врз сатанистите, дека ,,убиството било нарачано од Сорос“ и дека ,,Сорос е творец на сатанизмот“. Во постот се вели дека ,,Кадиров трага по потомството на Сорос за да се стапне на главата на антихристот“ и повикувајќи се на наводна изјава на висок претставник на рускиот генералштаб, авторот додава дека ,,одмаздата врз укронацистите ќе биде недвосмислена и коренита, неисклучувајќи го и нуклеарниот арсенал“.

Не постои такво нешто, како ,,неолибералистички фашизам”

Неолиберализмот е политички модел кој ги обединува и политиката и економијата. Неолиберализмот тежнее да ја префрли контролата на економските фактори од владата во приватниот сектор, со заложба за ефикасно функционирање на слободниот пазар и капитализмот и фокус да се ограничат владините трошења, регулација и јавното сопствеништво. Политиките на неолиберализмот типично поддржуваат слободна размена на добрата, приватизација и ограничување на владините трошења. Честопати овој модел се поврзува со економските политики на Маргарет Тачер во Велика Британија и Роналд Реган во САД. Критиките на овој модел се однесуваат на потенцијалните опасности на правата на работниците, како и на тоа дека на корпорациите им дава преголема моќ со што се зголемува економската нееднаквост. Сепак, неолибералните иницијативи кои се однесуваат на слободниот пазар, дерегулација на индустриите, даноците, намалувањето на даноците имаат поддршка.

Генерално, неолиберализмот се поврзува со политики на економско ослободување, вклучително со приватизација, дерегулација, глобализација, слободен пазар и намалување на трошоците на владите за да се зголеми улогата на приватниот сектори во економијата и во општеството.

Фашизмот пак, е сосема спротивен на ова. Тоа е начин на организирање на општеството во кое владата водена од диктатор, ги контролира животите на луѓето и тие не смеат да не се согласуваат со владата. Оваа политичка идеологија стана проминентна во Европа во 1920-30-ите години од минатиот век. Најноторен пример на фашистичко владеење се оние на Националната фашистичка партија во Италија на Бенито Мусолини од 1922 до 1943 година и на Адолф Хитлер од 1933 до 1945 година. Фашизмот е авторитарен и промовира национализам по секоја цена.

Професорот по филозофија на Јејл Универзитетот и автор на книгата ,,Како функционира фашизмот”, Џејсон Стенли, вели дека фашизмот е гледиште според кое членови на одредена етничка група доминираат политички, културно и со војската, дека фашизмот се базира на етничка поделба на ,,наши” и ,,ваши”, екстремен етно-национализам и носталгија за митското минато, во кое членовите на одредена етничка група имале ,,империја” која во сегашноста е изгубена.

Според Катедрата за историја на Кралскиот колеџ во Пенсилванија,Терминот “fascism” („фашизам“) го измислил Мусолини  во 1919 година. Зборот доаѓа од италијанскиот „fascio“, што значи сноп или група, и се смета за термин за милитантно братство. Зборот „fasces” значи секира, цврсто врзана со стапови, слика која стана симбол на фашистичкото движење, според Катедрата за историја на Кралскиот колеџ (отвора во новото јазиче) во Вилкс-Баре, Пенсилванија.

Роберт Пакстон, професор на Универзитетот Колумбија во Њујорк, го опишува фашизмот како политичка практика која во 20 век донела популарен ентузијазам со користење на пропагандни техники. Според Пакстон, фашизмот користи пропаганда за да промовира антилиберализам, загрозување на индивидуалните права, граѓански слободи, демократија и слободно претприемништво, промовира исклучување на одредени групи, честопати преку насилство и национализам кој има тенденција да се зголемат националното влијание и моќ.

Професор Крис Рајт, од Сити Универзитетот во Њујорк, пишува дека фашистите историски се спротиставувале на модернизацијата кога таа се однесува на либерализам, демократија, индивидуализам и феминизам, а ја поддржувале модернизацијата кога таа значела технолошки и економски напредок, супериорност на војската, продуктивност и глорификација на машините и брзината.

Значи, термините неолиберализам и фашизам, се спротивни еден на друг.  Фашистите гледале на либерализмот како на нивен непријател. Кованицата неолибералистички фашизам, којашто се користи во постот што го рецензираме, не постои во политичката и филозофската литература, а уште помалку во реалноста во политичките системи или на економскиот пазар.

Сорос не е творец на сатанизмот и не нарачал никакво убиство

Во постот невистинито се тврди дека Џорџ Сорос е ,,творец на сатанизмот” и дека ,,го нарачал убиството на ќерката на Александар Дугин. Сорос е моќен и влијателен поддржувач на либерални општествени каузи, филантроп и активист, чии успеси како инвеститор го прават еден од најбогатите луѓе во светот. Во 1984 година Сорос искористи дел од своите профити за да ги формира фондациите Отворено општество, филантропска организација која вклучува мрежа на фондации. Иницијалната работа се фокусира на Источна Европа, на почетокот во Унгарија каде доделувани се стипендии, техничка поддршка за да се модернизираат училишта и бизниси.

Промоторите на теоријата на заговор Кју Анон, неосновано и непоткрепено го поврзуваат Сорос и други  проминентни Евреи како фамилијата Ротшилд, со конзумирање крв и киднапирање на деца, со нафрлање на реторика и наративи кои го вклучуваат зборот „сатанизам“.

Сатанизмот, односно неговата филозофска интерпретација на централната фигура на злото, се појавува официјално во 1960 година, кога официјалната сатанистичка црква е формирана од Антон Лавеј. Пред 20 век, сатанизмот не постоел како реална организирана религија, но христијанските цркви го споменуваат. Сатанизмот и Џорџ Сорос немаат никаква врска еден со друг.

Како што објави „Си Ен Ен“:

Руските безбедносни служби ја обвинија Украина за убиството на Дарија Дугина, ќерката на Александар Дугин.

Украина ги отфрли овие обвинувања нарекувајќи ги фикција.

Немаме ништо со убиството на оваа девојка. Ова е дело на руските специјални служби, рече Олексиј Данилов, секретар на украинскиот совет за национална безбедност.

Наспроти невистините изнесени во постот досега во ниеден медиум не е објавено дека Сорос е нарачател на убиството на Дугина.

Во постот се вели и дека „Кадиров трага по потомството на Сорос за да се стапне на главата на антихристот“.

Со оглед на тоа што потомството на Сорос е познато – „Ројтерс“ во 2012 објави дека Сорос има пет деца, нема причина по него ,,да се трага”. Иако е евидентно дека во постот ова е искористено како закана.

Во објавата се тврди и дека ,,одмаздата врз укронацистите ќе биде недвосмислена и коренита, не исклучувајќи го и нуклеарниот арсенал” (изјава на висок претставник на Рускиот генералштаб ), но не е наведено кој висок претставник на Рускиот генералштаб  кажал такво нешто.

Дали Александар Дугин е творец на идејата за Евроазија и БРИКС?

Во меѓународната политичка организација БРИКС, членуваат Бразил, Русија, Индија, Кина и Јужноафриканската Република. Во септември 2006 година, во Њујорк се сретнале дипломати од првичните четири членки на БРИК, односно Бразил, Русија, Индија и Кина, а како целина членките на организацијата првпат се состанале на 16 мај 2008 година во Екатеринбург, Русија. БРИКС одржува годишен самит од 2009 наваму. Според „Дојче Веле“, акронимот БРИКС, во 2001 година го измислил аналитичарот Џим О’Нил од големата американска инвестициска банка Голдман Сахс.

Александар Дугин не фигурира како творец на идејата за БРИКС никаде. Според кинеската амбасада во Јужна Африка, идејата за БРИК (Бразил, Русија, Индија и Кина) првпат е зачната во 2001 година од Голдман Сахс, како дел од економска вежба за да се предвидат глобални економски трендови во следниот половина век. Акронимот БРИК првпат е употребен во 2001 од Голдман Сахс во Глобалниот економски документ број 66 насловен како “The World Needs Better Economic BRICs”.

Движењето Евроазија е руско политичко движење формирано во 2001 година од Александар Дугин. Организацијата следи неоевроазиска идеологија, која усвојува мешавина од руски патриотизам, ортодоксна вера, антимодернизам и болшевички идеи. Организацијата им се спротиставува на американските вредности како либерализам, капитализам и модернизам. Партијата Евроазија, е руска политичка партија регистрирана од Министерството за правда на 21 јуни 2002 година, една година по почетокот на движењето Евроазија етаблирано од Александар Дугин.

Дугин и партијата предвидуваат светски конфликт меѓу САД и Русија.

Новата евоазиска империја ќе биде поставена на фундаменталниот принцип на заедничкиот непријател, отфрлање на атлантизмот, стратешката контрола на САД и одбивање да се дозволи либералните вредности да доминираат о нас. Овој заеднички цивилизациски импулс ќе биде основата за политичка и стратешка унија, изјави Дугин.

На 26 март 2022 година, во „Секјурити Сајнс Џрнал“, објавена е статија од неколку професори во која се вели дека терминот евроазијанизам потекнува од руската заедница на емигранти од 1920 тите, како реакција на поразот на армијата на царот во Прва светска војна. На 5 август 2021 година во „Џорџа Тудеј“, пишува дека Евроазијанизмот е политичко движење чии следбеници веруваат дека Русија не припаѓа ни на европската ни на азиската цивилизација и е експресија на геополитичкиот концепт на Евроазија. Русија активно користи евроазиски идеи во надворешната политика, особено во односите со соседните земји. Во текстот на „Џорџа Тудеј“, пишува дека Дугин не е автор на оригиналната идеја за Евроазија.

Постојат голем број на погрешни претстави, на пример дека евроазијанизмот е доктрина родена во путинова Русија или дека како оригинална идеја му припаѓа на Александар Дугин. Затоа ќе ги погледнеме историските корени на ова политичко движење за да го разбереме. Евроазијанизмот како политичко движење процвета во 1920 кога емигрантите бегале од Русија (тогашен Советски Сојуз) како резултат на болшевичката револуција и Руската цивилна војна. Меѓу лидерите на движењето се познатиот лингвист и историчар принц Николај Трубетскои, филозофот Пиотр Савицки, музичарот Пјотр Сувчински, преведувачот Димитри Свиатополск Мирски и адвокатот Константин Цугајев. Нивното мислење било дека Русија не е дел од европската култура. За разлика од другите емигранти, Еуроазијанистите го сметале советскиот режим за неопходна фаза од развојот и верувале дека тој може да ја трансформира Русија во неевропска ортодоксна држава, стои во написот од „Џорџа Тудеј“.

Организацијата на Дугин се вика The Eurasian Youth Union(ESM; а на руски јазик Евразийский союз молодёжи). Тоа претставува традиционалистичка политичка организација и младински оддел на партијата Евроазија, на чие чело бил Александар Дугин во Русија. Владата на Украина во 2011 година ја оцени оваа политичка организација како екстремистичка, антиукраинска организација и ја забрани во Украина. Партијата Евроазија е руска политичка партија регистрирана во 2002 година од страна на Дугин. Според книгата на Дугин ,,Основите на геополитиката”, новата евроазиска тврдина ќе биде конструирана на фундаменталниот принцип на заедничкиот непријател, односно со отфрлање на стратешката контрола на САД и либералните вредности. Партијата од страна на критичарите е ословувана како неофашистичка, што Дугин го негира.

Првиот претседател на Казахстан, Нурсултан Назарбаев, ја предложи идејата за создавање Евроазиска унија, како регионален трговски блок. Унијата го поттикнува слободното движење на стоки и услуги и предвидува заеднички политики во транспортот, економијата, индустријата, земјоделството, енергетиката, надворешната трговија и царината. Целиот времеплов за тоа како е настаната Евроазиската економска унија погледнете го на следниот линк.

Повторно, во него го нема Дугин.

Сепак, дека Дугин е поддржувач на Евроазиската економска унија. На 10 октомври 2014 година, тој изјавил:

Само откако ќе ја реизградиме Голема Русија односно Евроазиската економска Унија можеме да станеме кредибилен глобален играч. 

Дугин тогаш исто така тврдел, дека САД сакаат да водат војна против Русија не со своите сопствени раце, туку преку рацете на Украинците, наратив кој и ден денешен се провлекува од руска страна, откако Русија изврши инвазија на Украина.

Поради сите горенаведени факти постот што го рецензираме го оценуваме како невистинит. Не е вистина дека Дугин е борец против „неолибералистичкиот фашизам“, тој не е творец на идејата за Евроазија и БРИКС (иако е нивни поддржувач). Не е точно дека убиството на ќерката на Дугин било нарачано од Џорџ Сорос, ниту пак, дека Сорос е творец на сатанизмот. Исто така, нема докази дека Кадиров трага по потомството на Сорос за одмазда, ниту пак, дека Русија преку висок претставник во армијата најавила нуклеарен арсенал како одговор на убиството на Дарија Дугина.

Овој напис е изработен во рамките проектот Промовирање на пристап до веродостојни вести за борба против дезинформации, имплементиран од Фондацијата Метаморфозис. Написот, кој е првично објавен во Вистиномер, e овозможен со поддршка на американската непрофитна фондација NED (National Endowment for Democracy). Содржината на написот е одговорност на авторот и не секогаш ги одразува ставовите на Метаморфозис, НЕД или нивните партнери.