Откриен нов фактор кој е поврзан со поголема веројатност за развој на деменција

Луѓето кои имаат чести вознемирувачки соништа во средните години имаат поголема веројатност да добијат деменција подоцна во животот, сугерира истражување.

Студијата покажа дека лошите соништа може да се појават зачестено неколку години или дури и децении пред да се појават проблеми со размислувањето и меморијата.

Една претходна студија кај луѓе со Паркинсонова болест, исто така, забележа врска помеѓу честите вознемирувачки соништа и побрзото когнитивно опаѓање.

„За прв пат покажавме дека вознемирувачките соништа или кошмарите може да се поврзат со ризикот од деменција и когнитивниот пад кај здравите возрасни лица во општата популација“, рече д-р. Абидеми Отаику од Центарот за здравје на човечкиот мозок на Универзитетот во Бирмингем кој го спроведе новото истражување.

„Ова е важно затоа што има многу малку показатели за ризик за деменција што може да се идентификуваат веќе во средната возраст“, ​​рече Отаику.

„Иако е потребна повеќе работа за да се потврдат овие врски, ние веруваме дека лошите соништа можат да бидат корисен начин да се идентификуваат луѓето со висок ризик од развој на деменција и да се воспостават стратегии за забавување на почетокот на болеста.

За потребите на студијата, чии резултати беа објавени во The Lancet eClinicalMedicine, д-р. Отаику испитувал податоци од три групи луѓе во САД.

Ова опфати повеќе од 600 возрасни мажи и жени на возраст меѓу 35 и 64 години и 2.600 возрасни лица на возраст над 79 години.

Сите поединци немале деменција на почетокот на студијата и биле следени во просек девет години (помладата група) и пет години (повозрасната група).

Им беа поставени прашања за квалитетот на нивниот сон, вклучително и колку често сонуваа лоши соништа. Овие податоци потоа беа анализирани со помош на компјутерски софтвер.

Резултатите покажале дека средовечните (35 до 64 години) кои сонувале лоши соништа секоја недела имале четири пати поголема веројатност да страдаат од когнитивно опаѓање во следната деценија, додека кај постарите луѓе двојно поголема е веројатноста да им биде дијагностицирана деменција.

Овие врски се чини дека се повпечатливи кај мажите отколку кај жените.

Д-р. Отаику рече дека се потребни повеќе истражувања за да се испитаат резултатите, вклучително и истражување дали кошмарите меѓу младите луѓе може да се поврзани со иден ризик од деменција.

Колку често луѓето се сеќаваат на соништата и колку се живописни тие, исто така, може да обезбеди индиции за ризикот од деменција.