Во велешкото семејство Арсови секој втор член, генерациски, е лекар

Ретки се градовите во Македонија што можат да се гордеат со големи, имотни и интелигентни семејства како Велес. Од давнина, семејствата на Џинот, Жинзифов, Главинов, подоцна на Гемиџиите, на Левкови, на Органџиеви, на Шукареви, на Палашеви, на Ѓоргови, на Габерови, на Арсови, на Фирфови, на Гајдови и уште многу други, со своите дела, биле носители на историскиот и културниот живот во Велес. Нивниот број бил доста голем затоа што своите синови и ќерки ги испраќале да завршат за лекари, професори, бизнисмени, научници, музичари во Германија, Франција, Италија и други познати културни центри во Европа. За многу од овие семејства досега доста е пишувано. Овој запис има за цел да го забележи кажувањето на само еден од повеќемината членови на семејството Арсови. 

На ова велешко семејството , во кое секој втор член генерациски е лекар, го посветуваме овој текст. Историјата на ова семејство ни ја раскажа Соња Арсова Пљакова, ќерка на познатиот лекар интернист Велко Арсов, еден од синовите на Пано и Султана Арсови.

„Нашето семејство и со презиме Каракашеви, потекнува од едно прилепско село. Моите претци се занимавале со одгледување на крупен добиток. Бидејќи во нивниот крај, поради голема суша снемало храна па и поради големите турски зулуми, во средината на 18 век се доселило во селото Преод, недалеку од Свети Николе. По кратко време од Каракашеви го смениле презимето во Христови, а подоцна во Арсови, по името на дедото Арсо, кој бил калуѓер“, започна да раскажува Соња.

Дедото Арсо во Велес дошол 1850 година. Трипати се женел но, немал среќа. Трите жени му починале. Со првата и втората имал по едно а третата сопруга му родила четири деца, два сина и две ќерки. Тоа биле Пано, Ѓошо, Пандора и Маре. Маре била многу убава. Таа имала 16 години кога во 1913 година ја грабнал кумановскиот бег и ја однел во Измир, во Турција. Таму била потурчена и на бегот му родила два сина.

„ Дедо Арсо, разочаран од животот, четирите деца ги остава кај семејството Ќурчиеви, во Велес и оди во манастирот во Ѓуриште каде што се закалуѓерил. Во манастирот често навраќале комити па така и Арсо станал комита. Како јатак на комитите бил предаден. Турците во 1903 година, пред Илинденското востание, го фатиле му ја пресекле главата, му ја ставиле на кол и ја носеле низ Свети Николе и околните села за да влеат страв кај рисјаните“, додаде Соња.

Пано и Султана Арсови

Неговиот најстар син Пано,роден 1888 година, со сестрите и браќата кои растеле во семејството Ќурчиеви во Велес, завршил основно образование и се запишал на семинарија, да учи за поп, во Скопје. Но, кога завршил не можел да си го земе сведителството бидејќи се плаќало со златници а тој ги немал. Во тоа време дипломите се плаќале со златници. Пано пред почетокот на Втората светска војна сакал да се запопи но, неговите синови, кои биле активни комунисти и скоевци, не му дозволиле. Тој, како српски војник во кралството Југославија, научил фурнаџиски занает па така бидејќи не се запопил отворил фурна за леб во влашкото маало кај Читкушеви, во куќата веднаш до домот на Подалешови.

Султана Арсова со внуците

Работел многу добро и спечалил доста пари. Се оженил за убавата Султана од велешкото Ново Село, родена 1885 година,со која имаат пет деца: Тодорка, родена во 1913, пет години подоцна Ружа, по која се родил Благој во 1922 година, две години подоцна и Велко и Цветко во 1927 година. Најголема желба на Пано била неговите деца да завшат факултет, да станат лекари, инженери. Не жалел пари. Во неговата фурна му помагале чираци, а неговите деца учеле.

Браќата Благој, Велко и Цветко Арсови

И покрај прераната смрт, во 1943 година, на Пано му се исполнила животната желба.

Ќерката Тодорка научила занает шнајдерка, Ружа завршила работничко училиште, Благој прво завршил Гимназија во Велес и се вработил како учител во селото Црквино за потоа во Загреб да дипломира на Електро машински факултет. Благој во Загреб се оженил за аптекарката Хелена со која има два сина Горан и Данчо. Кога се вратил во Велес се вработил како инжинер во Порцеланка а потоа и во Топилницата од каде се пензионира. Тој почина во 2009 година.

Синот на Пано, Цветко Арсов, по завршување на Гимназија се запишува во првата генерација на Медицинскиот факултет во Скопје со индекс број 1. Факултет го завршува во 1955 година. Прво работи во амбулантите во поголемите села, а потоа во Болницата во Велес од каде во 1987 година се пензионира. Тој во 1954 година се ожени со Петрана од Скопје и има два сина Панче и Златко.

И втор син на Пано, Велко, дипломира на Медицинскиот факултет во Скопје и стана лекар. Тој како гимназијалец во велешката Гимназија е учесник во надалеку познатиот и историски многу значаен штрајк на учениците и во 1913 година заминува во партизани, а по завршување на Втората светска војна, од генералштабот на ЈНА бил испратен во Русија каде што завршува воена академија АБХ.

Велко Арсов во Русија

Во времето на Инфорбирото се враќа и по наредба на тогашниот претседател на СФР Југославија, Јосип Броз Тито добил задача во Шабац да ја отвори воена академија. Тоа го сторил а во 1951 година, по наредба на Тито е ослободен од должностите на Академијата за да се запише на Медицинскиот факултет во Скопје.

Велко Арсов по враќањето од Русија

Шест години подоцна Велко Арсов е дипломиран лекар и вработен како фабрички лекар во велешка „Порцеланка“. Тој во 1962 година како стипендист на Општина Велес се запишува на специјализација за интерна медицина, специјализира и се враќа во велешката болница. Во 1970 година во Чешка супспецијализира Интерна медицина и до своето пензионирање работи во болницата во Велес. Доктор Велко Арсов почина во 2010 година. Инаку, тој во 1950 година, се ожени со Вера Жабева со која има две деца Соња и Панче.

Семејството Арсови

„Најголемата желба на дедоми Пано била во семејството да има лекари. Таа желба прво му ја остварија неговите два сина Велко и Цветко, видни лекари што целиот свој живот го посветија на давањето помош на пациентите. И Благој беше угледен граѓанин – инжинер. Но, семејната традиција продолжува. Децата на синовите и керките на Пано и Султана продолжија по стапките на своите татковци и чичковци. Така синот на Ружа, Никола беше специјалист хирург во болницата во Велес. Ќерката на Киро Нацев заврши висока медицинска школа. Хирургот Никола Нацев сега е во пензија а неговиот брат Киро заврши виша економска школа додека Бажо изучи средно. Лекар специјалист е и синот на Благој, Данчо, кој работи во Загреб, а лекар е и неговиот син, додека ќерката студира на Медицински факултет во Скопје. Вториот син на Благој, Данчо, потоа неговиот син Боро и ќерката Хелена чиј син Горан дипломира екологија на Природно-математичкиот факултет на УКИМ во Скопје. Горан работеше во велешка Топилница,а како експерт е ангажиран и од странски еколошки агенции и групации во повеќе земји во светот. Со неговата сопруга Јасминка, која работи во велешката болница, има два сина. Горан на полето на екологијата даде голем придонес за состојбите со загадувањето не само во неговиот роден Велес туку и во повеќе земји, каде што работеше.Синот на д-р Цветко, Панче има приватна специјална ординација и тој е специјалист лекар интернист. Лекар е и неговиот син Цветко кој работи во велешката болница, а лекар е и ќерката Светлана. Другиот син на лекарот Цветко Арсов, кој годинава слави 91 година од животот, е професор на Земјоделскиот факултет во Скопје.Синот на лекарот Велко Арсов Панче, е специјалист гиниколог, а неговата ќерка Светлана е лекар по општа пракса. Ќерката Соња е дипломиран технолог инженер и магистар.Моментално е во пензија, а работеше во „Ветекс“, фабрики во Скопје и на Технолошкиот факултет. За жал најстарото дете на Пано и Султана, ќерката Тодора, нема деца. Во фамилијата Арсови, која во Велес често ја викаат и фамилија на лекари, имало, а и денес работат, имал 14 лекари од кои десетина врвни специјалисти “ рече ќерката на д-р Велко Арсов, Соња Арсова Пљакова. 

Ружа Арсова

Од семејството Арсови, Тодорка, од овој свет заминува 1991 година, сестра и Ружа 2010 година, Благој 2009 и Велко 2010 година. Како пензионер живе д-р Цветко Арсов.

Браќата Благој, Цветко и Велко заедно на семеен ручек

Синовите и ќерките на Пано Арсов секогаш биле активно биле вклучени бо борбата за слобода на својата Македонија. Благој, кој имал проблеми со слухот, работел во позадина, Велко бил во партизани, а Цветко бил во Скоевската организација. За слободна Македонија свој удел дале и ќерките Тодора и Ружа. Ова семејство, кое во Велес е едно од многуте, посебно го краси трудолубивоста, добрината, чесноста, на сите членови кои од прадедо и дедо биле приврзани со својот македонски народ и секогаш биле подготвени да дадат се за својата Македонија.

Стоилко Андреевски